Annem Kefenimi Alacak

Dinçlikten uzak bu torağım dirim

Bu yağmurda ben ve ölüm serinler

Yağmur yağdıkça çıkmayacak kirim

Küller şairlerin sözünü dinler.

Önüme çıkacak bir sürü yalan.

Annem olacak kefenimi alan.

Gecenin vakti bir mezar başında.

Ve ancak bir yasinlik ruhum kalan

Çığlığım soyuldu, evim duyuldu

Bir selaya hasret kaldı bir imam.

Mezar taşım yıllar önce oyuldu.

Ama ben "yalnız ölümü" yapamam.

Verin yanıma birisini yatsın

Dertlerini bir bir kenara atsın

Kabrin içinde bir tebessümle

Sessiz sakince Allah'ına tapsın

Ölüm, bizi mesut edecek ölüm

Toprakta yaşayan biz kalacağız

Yıllar boyunca belki bir çok günüm

Şair dualarını alacağız