Toprağa Sarılı

Her korku sardığında sokak başında

Mermere sarılırım ay ışığında

Sokak başında, bir musalla taşında

Sorun nereden gelip nere giderim

Nereden başlayıp nerede biterim

Rahimden doğarım kazanda büyürüm.

Karnım aç, sokaklarda yavaş yürürüm.

Ten tene değil yüreklerde ürerim

Alnım açık kadrim temiz de, tutuldum

Annem babam tarafından unutuldum

Kimse gözlerini suratıma açmaz

Ellerimi açtığım kadar da kaçmaz

Kalbim dolu, cebimdeki fazlaca az

Belki kalbimdeki cebimi doldurur

Ve bu karnımın hazin açlığı durur

Toprak baya dolmuş, insana darılmış

Ölümü kendine biricik şart kılmış.

İçi dolu bir ton tabuta sarılmış

Hadi artık girelim düğün başlasın

Cümle alem yasinler ile taşlasın