Vazgeçmenin Kısa Tarihi Üzerine Bir Not

Yalnızlığımın sıcak yüzlü arkadaşına,

güzel dost Anıl Çetinel Örselli’ye ithaf edilmiştir.

Kimse bilmezdi, nereye dökülürdü içimin çarşambaları

Hep akşamüstleri kaybolurdu bavullar

Islak gelinciklere kalırdı balkonlarımız

Kirpiklerimiz aynalarda buruşurken

Anladım ki insan eskiyen bir eşyadır insanda

Böyle yazılmalıydı duvarlarına her evin