Yaşam

Yaşam, gökyüzündeki bir buluttu

Bazen kıymetini unuttuğumuz umuttu

Büyüdüğümüz her gün elimizden tuttu

En sonunda hepimizi derin bir uykuya uyuttu…

Sordum kendime yaşam nedir?

Yaşam, sonu görünmez bir nehir,

Kimse bilmez kendi nehrinin bitimi nerededir

Hiç beklemezken bir anda sonuna gelinir

Sordum kendime nedir yaşamın gayesi?

Gaye, yaşam nehrinin en coşkun sesi

Ancak herkes bilmez, nedir kendi hissesi

Gaye, kara bulutların şimşeğinin gür sesi,

Ne de olsa kara bulutlar, beyazların değişmesi...

Yaşam, biraz cesaret biraz korku

Telaşenin yarattığı güzelliği gizleyen uyku

Olgunlaşmak ölene değin her gün bulur vuku

Gaye yolunda yürümek için gerekir tutku

Yaşam, doğumla ölüm arasında bir kervansaray,

Burada her yolcu geceleri görür bir ay

Her şeyin bir sonu var, niyedir bu telaş?

Sona gelince kimseye kalmaz bu dağ ve taş...

– Umut Deniz Gök